วิธีหาตลาดขายผักสินค้าเกษตร ราคาดี ขายแล้วกำไรงาม

เพื่อนฝูงๆท่าหนึ่งถามนักเขียนว่านักเขียนมีวิธีการหาตลาดสำหรับขายผักอย่างไรบ้าง? หุหุหุ

คนเขียนเลยตอบได้สิ่งเดียวว่ากล้าไม่มียางอายเข้าไว้ประเดี๋ยวพบเอง นี่คือปัญหาหนึ่งของเกษตรกรที่ปลูกแล้วไม่เคยทราบจะไปขายให้ผู้ใดกันซึ่งนักเขียนก็ต้องการให้เพื่อนพ้องๆมองดูสิ่งใกล้ตัวไว้ก่อนซึ่งบางทีอาจจะกระจุกกระจิกไปบ้างแต่งแต่ว่าผลปรากฏว่าก็คุ้ม

ขึ้นชื่อว่าการตลาดหรือการขายก็จำต้องเกี่ยวกับผู้คนอยู่แล้วหละจะมัวอายไม่กล้าก็คงไม่ได้เรื่องเนื่องจากว่าโลกในเวลานี้มีการแข่งที่สูงเผลออายไปก็บางครั้งอาจจะพลาดโอกาสได้ไม่ยากนักเขียนแบ่งตลาดไว้หลายระดับร่วมกันขอรับ เนื่องจากว่าอยากศึกษาเล่าเรียนตลาดรวมทั้งพฤติกรรมผู้บริโภคด้วยเหมือนกัน

1. ตลาดใกล้บ้านก็ร้านรวงในหมู่บ้าน ฝากเขาขายไปเถิดเขาถูกใจอยู่แล้วหละเพราะเหตุว่าไม่ต้องรับผิดชอบเพียงแค่เอากำไรส่วนต่าง ตัวอย่างเช่นพวกเราตีราคาให้ที่ผูกละ 5 บาทประเดี๋ยวเขาไปบวกเพิ่มเองล่ะอะไรบางอย่างได้มากกว่าคนปลูกด้วยไปมั้ง!!! อาศัยขยันผูกเป็นกำๆชุดๆหน่อยแล้วฝากขายตกเย็นไปคิดบัญชีถ้าผักเหลือก็พากลับไปอยู่บ้าน หุหุหุ บางครั้งก็อาจจะขายได้ไม่มากมายแม้กระนั้นก็ควรรักษาตลาดเอาไว้เพราะว่าขืนปลดปล่อยว่างไว้แล้ววันหนึ่งมีผักจากสวนอื่นมาวางแทนแล้วจะปวดใจฃ

2. ตลาดนัดอาทิตย์ละครั้งหรือสองครั้งก็ว่ากันไป งานนี้จำต้องกล้าคุยกล้าทักจำพวกที่เรียกว่าน้องๆออกหาเสียงเลยละกันทักไปเถิดสักครู่ดีเอง แม่ค้าอันนี้เท่าใด? ขายดิบขายดีเป็นเทน้ำเทท่าไหม? ซื้อมาจากไหน? แพงจังผมก็ปลูกทดลองไปดูที่สวนไหม? แนะมองเห็นไหมเสร็จพวกเราแล้ว หุ หุ หุ การเดินตลาดนัดหมายเป็นประจำเป็นการสำรวจตลาดอีกแนวทางหนึ่งที่น่าดึงดูดเนื่องจากว่าจะมองเห็นได้ว่าผักสวนครัวประเภทไหนขายดิบขายดีบ้าง หรือหากมีเวลาก็ขายเองซะเลยซึ่งก็ได้บรรยากาศอีกแบบหนึ่ง

3. แม่ค้าซื้อเหมาขาประจำ แม่ค้าจำนวนมากจะถูกใจไปถึงหน้าสวนเพราะว่าอยากได้มองเห็นกำลังการผลิต (กล่าวซะหรูเลย -__-!!!) รวมทั้งถ้าหากเป็นแม่ค้าจากหมู่บ้านอื่นหรือขาจรโดยมากจะรู้ข่าวจากร้านรวงในหมู่บ้านนั่นแหละซึ่งการวางผักหรือผลิตผลทางการเกษตรของพวกเราไว้ที่ร้านรวงบางครั้งบางคราวก็มีสาระสำหรับในการโฆษณาเหมือนกัน

เพียงแค่ตลาดใกล้ตัวผักของนักเขียนก็ไม่เพียงพอขายแล้วหละ

4. ตรวจแม่ค้าตลาดไทรวมทั้งตลาดสี่มุมเมือง สองตลาดนี้มีชื่อเสียงว่าเป็นตลาดผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรที่ใหญ่มาก ถ้าเพื่อนฝูงๆส่งผลผลิตที่มากเพียงพอจะใส่รถยนต์แล้ววิ่งเข้าตลาดก็เห็นควรจะเรียนไว้แต่ว่าเนิ่น เพราะเหตุว่าถึงจะมองเรียบง่ายแม้กระนั้นก็ไม่ง่ายเหมือนอย่างที่คิดเนื่องจากว่าบางครั้งอาจจะถูกกดราคาจากคนตัดผักหรือพ่อค้าคนกลางที่วิ่งอยู่ในตลาดได้เช่นเดียวกัน ส่วนตัวแล้วคนเขียนไม่เคยขายในตลาดแม้กระนั้นนักเขียนไปตลาดไทและก็ตลาดสี่มุมเมืองเพื่อไปพบมองแม่ค้าที่มาซื้อผักและจากนั้นก็ติดต่อเขาโดยตรงจะมีผลให้ไม่เสียค่าแพงผักหรือค่าหยุดรถยนต์ให้ระทมใจ

5. MLMให้กับคนซื้อ อย่างที่รู้ๆกันอยู่ (รึเปล่า ยังไม่มั่นใจ -__-!!!) ว่าคนเขียนเป็นพนักงานประจำดำเนินชีวิตที่น่าระอาอยู่ในเมืองหลวงรวมทั้งจำเป็นต้องไปๆมาๆทุกวี่วันอาทิตย์เลยจับผักติดไม้ติดมือมาขายให้แม่ค้าอาหารตามสั่งหน้าปากซอยทุกสัปดาห์ให้มันเพียงพอค่าน้ำประปามันไปกลับ

มองเห็นไหมหละ!!! ว่าตลาดขายของมีอยู่ทุกหนทุกแห่งขึ้นกับพวกเราว่าจะเห็นหรือไม่ แนวทางของคนเขียนยังถือว่าเรียบง่ายเพราะว่าสหายเกษตรบางคนมีวิธีการตลาดที่น่าดึงดูดกว่านี้เยอะแยะ ท่านคนอ่านเคยได้ฟังบริการส่งผักตามบ้านที่สั่งด้วยการโทรบอกแล้วหลังจากนั้นก็มาส่งถึงยังหน้าบ้าน ง่าย สะดวก โน่นหละขอรับที่ผู้ซื้อมองหาด้วยเหตุว่าค่าน้ำประปามันไปซื้อผักแพงกว่าผักด้วยไป คิดให้นอกกรอบนะครับแล้วจะมองเห็นวิถีทางการตลาดอีกเยอะแยะ นี่ยังไม่นับรวมทั้งการวิ่งเข้าพบโรงงานที่มีกำลังซื้อสูงซึ่งถ้าหากเพื่อนพ้องๆมีกำลังการผลิตที่มากก็น่าดึงดูดอย่างยิ่งจริงๆกับการติดต่อกับโรงงาน